Rysunek lawowany w akwareli

Budowanie koloru w akwareli

Mimo że techniki malowania na mokrym podłożu poznajemy zazwyczaj oddzielnie, w trakcie pracy nad obrazem wykorzystujemy obie metody równolegle. Dzięki ich połączeniu możemy otrzymać ciekawe efekty malarskie - z jednej strony piękne połączenia barw, z drugiej zaś wyrazisty kontrast i precyzję malowania detali. Podstawowy element, który odróżnia obie techniki, to czas schnięcia papieru pomiędzy kolejnymi warstwami farby. Na mokrym papierze akwarela bardzo łatwo się rozprzestrzenia, z kolei na suchym podłożu pociągnięcia pędzla pozostawiają wyraźny ślad o ostro zarysowanych brzegach - malując na suchym, możemy zatem opracować wyraziste kontury i zawiłe detale. Nakładając kolejną warstwę farby zarówno na mokrym jak i na suchym podłożu zawsze przyciemniamy, lub wzmacniamy intensywność odcienia. Na wilgotnym podłożu rysunek ciemnieje w wyniku mieszania się barw w jednej warstwie farby, na suchym podłożu ton wzmacnia się na wskutek kolejnej warstwy farby, a co za tym idzie maleje przezroczystość akwareli.

 Malowanie na mokrym podłożu.

Wilgotne podłoże umożliwia tworzenie plam barwnych, a także płynne łączenie i rozmywanie kolorów. Wystarczy nanieść trochę farby na wilgotny papier a kolor rozprzestrzeni się na jego powierzchni, łącząc się delikatnie z innymi kolorami.

 Malowanie na suchym podłożu.

Malowanie na suchym podłożu, czyli na czystym papierze lub wyschniętej warstwie farby, polega na nawarstwianiu dwóch lub więcej kolorów. Ponieważ akwarele dają przejrzystą plamę barwną, suma dwóch zachodzących na siebie warstw koloru będzie ciemniejsza i kolorystycznie bogatsza od swoich składowych. Innymi słowy, dwa jednakowe odcienie, z których jeden jest nałożony na drugi, dadzą odcień ciemniejszy lub intensywniejszy. Aby jednak uzyskać taki efekt, należy odczekać aż odcień nałożony w pierwszej warstwie zupełnie wyschnie - jeśli pierwsza warstwa nie będzie dostatecznie sucha, drugi kolor rozprzestrzeni się w niej, uniemożliwiając wydobycie zamierzonego tonu. Tylko sucha powierzchnia papieru pozwala na kontrolę na klarownymi pociągnięciami pędzla.

Jak uzyskać ciemniejsze tony barwne ?

Zawsze, gdy nałożymy jedną barwę na drugą, otrzymamy nowy kolor ale o ton ciemniejszy. Nawarstwiając pociągnięcia, zwiększamy ilość pigmentu na podłożu. Farby akwarelowe są z natury przejrzyste, a więc nie mają właściwości kryjących.Akwarele działają podobnie jak kolorowy filtr położony na papierze - światło prze-
chodząc przez kolejne warstwy farby odbija się od bieli podłoża i tworzy w ten sposób określony kolor. Kolor i jego odcień powstaje w akwareli z sumy nakładających się na siebie barw i ich odcieni. Nawet najbardziej świetliste kolory po nałożeniu na siebie ulegają przyciemnieniu i wzmocnieniu. Akwarela zachowuje techniczną poprawność do czasu, kiedy spod warstw koloru widać jeszcze biel papieru - zwykle dopuszcza się nałożenie trzech, najwyżej czterech warstw farby, później kolor zaczyna nabierać właściwości kryjących.

Budowanie tonacji obrazu

Farby akwarelowe są przejrzyste i dlatego warstwy koloru nałożonego wcześniej wpływają na kolor nałożony później Wynika z tego konieczność zachowania określonej kolejności nakładania odcieni. Plamę barwna zawsze można przyciemnić nakładając ten sam lub zupełnie inny odcień. Niestety zupełnie niemożliwe jest rozjaśnienie koloru poprzez nałożenie nań nowego. Ciemnej plamy nie da się rozjaśnić poprzez nałożenie na nią przejrzystego jasnego koloru. Główna zasada nakazuje zatem malowanie od tonów jasnych do ciemnych.
Wrażenie głębi powstaje w obrazie między innymi dzięki różnicowaniu jego skali walorowej, a zatem w dalekich planach kładziemy jedną warstwę jasnego koloru, z kolei w planach bliskich możemy te kolory nawarstwiać, dbając przy tym, by kolejne warstwy wysychały przed nałożeniem następnych.

W pierwszej kolejności przeciągamy papier bardzo rozwodnionym odcieniem farby, następnie wprowadzamy tony, które umiejscowią bliskie i dalekie plany obrazu.

Połączenie dwóch tonów.

Ton, odcień lub walor to pojęcia określające jasność koloru lub jego nasycenie. W akwareli otrzymujemy jaśniejszy ton poprzez dodanie większej ilości wody do pigmentu. Jeśli na wyschnięty kolor naniesiemy inny, otrzymamy przyciemniony ton. Jasne i świetliste kolory zachowają się poza miejscami nawarstwienia farb i tam, gdzie kolejne pociągnięcia pędzla nie będą się przenikały. Na początku należy ustalić, które obszary opracujemy jasnymi kolorami - spod naniesionej tam farby mocno będzie przedzierała biel papieru. Pierwsze rozwodnione warstwy wytyczają obszary jaśniejszych tonów i określają kształty przedmiotów. Nakładanie kolejnych warstw rozrzedzonej farby przyciemnia barwę. Nie jest istotne miejsce nanoszenia koloru - niezależnie od tego, czy malujemy tylko jeden element martwej natury, czy tylko jedną z części pejzażu, zasada zawsze pozostaje ta sama- kolejność malowania od jasnych tonów do ciemnych.

Wzmacniamy kontrasty ciemnymi tonami, w oddali kontrast względem tła jest mniejszy.